Οι όγκοι θωρακικού τοιχώματος χωρίζονται σε καλοήθεις και κακοήθεις.

Οι πιο συνήθεις καλοήθεις όγκοι είναι το Οστεοχόνδρωμα κι η Ινώδης Δυσπλασία.

Οι κακοήθεις όγκοι του θωρακικού τοιχώματος είναι είτε μεταστάσεις από καρκίνους σε κοντινά όργανα (μαστός, πνεύμονας, υπεζωκότας, μεσοθωράκιο), είτε είναι πρωτοπαθείς όπως τα σαρκώματα που εξορμώνται από μαλακά μόρια ή από οστά ή χόνδρους.

Η διάγνωση γίνεται με την αξονική θώρακος, τη μαγνητική θώρακος, σπινθηρογράφημα οστών, το PET CT scan.

Υπάρχουν περιπτώσεις που πριν την αντιμετώπιση προηγείται βιοψία, ενώ σε άλλες περιπτώσεις όχι.

Η συμπτωματολογία του όγκου θωρακικού τοιχώματος είναι πάντοτε πόνος στις αναπνευστικές κινήσεις ή και στην ηρεμία.

Η θεραπεία του όγκου του θωρακικού τοιχώματος είναι οπωσδήποτε χειρουργική αφαίρεσή του.

Το έλλειμμα το οποίο προκύπτει στο θωρακικό τοίχωμα καλύπτεται είτε με κρημνό από τους μύες της περιοχής εφόσον δεν είναι διηθημένοι από κάποιον καρκίνο είτε από αντικατάσταση από συνθετικό σκληρό υλικό PTFE το οποίο αντικαθιστά το έλλειμμα του θωρακικού τοιχώματος.

Το λειτουργικό ζήτημα του θώρακα μετά από παρόμοιες επεμβάσεις είναι εξαιρετικό σε ότι αφορά αναπνοή ή κίνηση.