Ως θωρακική έξοδος νοείται ο χώρος μεταξύ της πρώτης πλευράς και της κλείδας και περιέχει αγγεία (υποκλείδιος αρτηρία και φλέβα) και νευρικά στελέχη (κλάδοι του βραχιονίου πλέγματος).

Το σύνδρομο θωρακικής εξόδου αποτελεί μια σύνθετη διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από ένα σύμπλεγμα κλινικών σημείων και συμπτωμάτων που εμφανίζονται ως αποτέλεσμα της πίεσης των αγγείων και νεύρων καθώς αυτά διέρχονται από την θωρακική έξοδο.

Έτσι περιγράφεται το νευρογενές και το αγγειακό σύνδρομο.

Η κλινική εικόνα περιλαμβάνει πόνο, αιμωδίες, μούδιασμα και αίσθημα κόπωσης όταν το χέρι σηκώνεται ψηλά, ωχρότητα, μείωση της έντασης του σφυγμού και αίσθημα βάρους.

Είναι χαρακτηριστικό το κλινικό σημείο Adson, με εξαφάνιση των αρτηριακών σφύξεων σε ανύψωση του άνω άκρου και στροφή της κεφαλής προς την άλλη μεριά.

Η χειρουργική θεραπεία γίνεται με αφαίρεση της 1ης θωρακικής πλευράς, σκαληνεκτομή και αφαίρεση ινωδών χορδών που περισφίγγουν τα νευρικά στελέχη, συνήθως με τομή δια της μασχάλης.

Περιγράφονται και άλλες προσπελάσεις οι οποίες είναι εξαιρετικά τραυματικές και επώδυνες για τους ασθενείς.