Υπάρχουν δύο μέθοδοι θεραπείας των ανευρυσμάτων, η ελάχιστα επεμβατική ενδαγγειακή, διακαθετηριακή και η ανοικτή χειρουργική.

Τα προτερήματα της ενδαγγειακής μεθόδου είναι προφανή: απουσία τομής, ελαττωμένες επιπλοκές, ελαττωμένη θνητότητα, πιο γρήγορη έξοδο από το νοσοκομείο, γρήγορη ανάρρωση και απουσία σημαντικού μετεγχειρητικού πόνου.

Η κολπική μαρμαρυγή είναι η συχνότερη καρδιακή αρρυθμία, αν σκεφθεί κάνεις ότι τουλάχιστον 100.000 άνθρωποι πάσχουν από αυτήν στην Ελλάδα. Η συχνότητα αυξάνεται στο 4% σε άτομα μεγαλύτερα των 60 ετών και στο 7% σε ηλικίες άνω των 70. Η κολπική μαρμαρυγή μπορεί να συνοδεύει άλλες νόσους της καρδιάς, όπως είναι συνήθως οι παθήσεις της μιτροειδούς βαλβίδας ή η στεφανιαία νόσος. Η συγκεκριμένη αρρυθμία είναι ενδεχόμενο να προκαλέσει τη δημιουργία θρόμβου που μπορεί να οδηγήσει σε εμβολή και έτσι εμφάνιση εγκεφαλικού επεισοδίου με άγνωστες συνέπειες έως και θάνατο.

Στην επέμβαση μπαϊπάς υπάρχουν περιπτώσεις που απαιτείται μόνο η χρήση της αριστερής μαστικής αρτηρίας για την επαναγγείωση του προσθίου κατιόντα κλάδου.

Στις περιπτώσεις αυτές, αυτό είναι δυνατόν να επιτευχθεί με μία μικρή αριστερή θωρακοτομή για την αποκάλυψη της καρδιάς και συγχρόνως την παρασκευή της αριστερής μαστικής αρτηρίας.

Η ελάχιστα επεμβατική χειρουργική επέμβαση πλαστικής ή αντικατάστασης μιτροειδούς βαλβίδας πραγματοποιείται μέσω μιας μικρής τομής στο δεξιό θώρακα στην περιοχή του μαστού.

Στην επέμβαση αυτή ο ασθενής συνδέεται με τη μηχανή εξωσωματικής κυκλοφορίας με καθετήρες που μπαίνουν στο σώμα από την βουβωνική περιοχή.

Το αίμα που προέρχεται από τους πνεύμονες εισέρχεται στον αριστερό κόλπο της καρδιάς και περνά στην αριστερή κοιλία. Από την αριστερή κοιλία διαμέσου της αορτικής βαλβίδας προωθείται το αίμα σε όλο το ανθρώπινο σώμα. Η αορτική βαλβίδα, που βρίσκεται στη ρίζα της αορτής, μεταξύ της αριστερής κοιλίας και του μεγάλου αγγείου του ανθρωπίνου σώματος, την αορτή, εξασφαλίζει το αίμα να κινείται προς τα εμπρός. Όταν η βαλβίδα έχει σκληρυνθεί και ασβεστοποιείται, τότε εμποδίζει το αίμα να κινηθεί προς τα εμπρός και μιλάμε για στένωση της αορτικής βαλβίδας. Όταν η βαλβίδα είναι πολύ χαλαρή, ανεπαρκεί, το αίμα τείνει να ρέει προς τα πίσω και τότε μιλάμε για ανεπάρκεια της αορτικής βαλβίδας. Αυτές οι δύο καταστάσεις προκαλούν συμπτώματα και απαιτούν κάποια στιγμή χειρουργική αντιμετώπιση (AVR) ή σε ειδικές περιπτώσεις διακαθετηριακή εμφύτευση αορτικής βαλβίδας (TAVI).

Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να ανακουφίζει προσωρινά κάποια συμπτώματα αλλά δεν θεραπεύει το πρόβλημα της στένωσης της αορτικής βαλβίδας. Η μόνη οριστική θεραπεία είναι η αντικατάσταση της στενωμένης βαλβίδας. Ωστόσο, πολλοί ασθενείς είναι ήδη προχωρημένης ηλικίας όταν εμφανιστούν τα συμπτώματα και συχνά πάσχουν και από άλλες παθήσεις με αποτέλεσμα ο κίνδυνος της κλασσικής καρδιοχειρουργικής επέμβασης να γίνεται μεγάλος έως και απαγορευτικός. Ως αποτέλεσμα η χειρουργική αντικατάσταση σε αυτούς τους ασθενείς θεωρείται «υψηλού» κινδύνου και συχνά δεν υποβάλλονται σε χειρουργική θεραπεία. Ο υπολογισμός του κινδύνου της επέμβασης γίνεται με το Euroscore (http://www.euroscore.org/calc.html). Στις περιπτώσεις αυτές που ο υποψήφιος ασθενής για την τοποθέτηση βαλβίδας διακαθετηριακά με ελάχιστα επεμβατική μέθοδο με την τεχνική που διεθνώς ονομάζεται TAVI (Διακαθετηριακή εμφύτευση αορτικών βαλβίδων).