Η αορτή είναι η μεγαλύτερη αρτηρία του σώματος μας, πού μεταφέρει, με τους διαφόρους κλάδους της, αίμα σε όλο το σώμα μας.

Η θωρακική αορτή διακρίνεται σε ρίζα αορτής (το πρώτο τμήμα της που περιλαμβάνει και την αορτική βαλβίδα), ανιούσα αορτή, αορτικό τόξο (που δίνει αίμα στα αγγεία του εγκεφάλου και των άνω ακρών), και την κατιούσα θωρακική αορτή. Συνεχίζει την πορεία της δια του διαφράγματος στην κοιλιά (κοιλιακή αορτή) πού δίνει αίμα στα κάτω άκρα.

Το ανεύρυσμα είναι η μόνιμη εντοπισμένη, ή σε μεγαλύτερη έκταση, διάταση της αορτής.

Αιτία για την ανάπτυξη του ανευρύσματος είναι η υπέρταση, η αθηροσκλήρωση, η φλεγμονή, ο τραυματισμός και οι διαταραχές (εκφύλιση) του συνδετικού και ελαστικού ιστού (στο μεσαίο από τα τρία στρώματα) του τοιχώματος της αορτής.

Οι περισσότεροι ασθενείς με ανεύρυσμα είναι χωρίς συμπτώματα.

Η διάγνωση, τυχαία συνήθως, γίνεται υστέρα από μία ακτινογραφία θώρακος και η διάγνωση υποβοηθείται από την ύπαρξη ασβεστίου στο τοίχωμα του ανευρύσματος ή κατόπιν ενός υπερηχογραφήματος πού γίνεται για άλλους λόγους. Η διάγνωση ολοκληρώνεται με την αξονική και την μαγνητική τομογραφία, η οποία μπορεί να δείξει με ακρίβεια τη θέση, την έκταση και το ακριβές μέγεθος του ανευρύσματος.

Τέλος, διαγνωστικά όπλα αποτελούν το διαθωρακικό ή το διοισοφάγειο υπερηχοκαρδιογράφημα και η αορτογραφία (αγγειογραφία), η οποία, αν και συνεχίζει να αποτελεί μία αιματηρή τεχνική, είναι απαραίτητη ως διαγνωστική μέθοδος πριν από τη χειρουργική διόρθωση του ανευρύσματος.

Τα ανευρύσματα της ανιούσας αορτής και του αορτικού τόξου σντιμετωπίζονται χειρουργικά, δηλαδή αντικαθίσταται το ανεύρυσμα από πλαστικό-PTFE σαν σωλήνα μόσχευμα πού ράβεται στο υγιές μέρος της αορτής και έτσι αποκαθίσταται η κυκλοφορία του αίματος. Όταν αυτό απαιτείται, μαζί με την αορτή αντικαθίσταται και η αορτική βαλβίδα. Στις περιπτώσεις αυτές μιλάμε για αντικατάσταση της αορτικής ρίζας.

Σε γενικές γραμμές, αν το ανεύρυσμα είναι από 5 εκατοστά και πάνω, πρέπει να χειρουργείται.

Επίσης, αν το ανεύρυσμα προκαλεί συμπτώματα ή μετά από παρακολούθηση το μέγεθος του αυξάνει, πρέπει άμεσα να χειρουργείται. Η χειρουργική αντιμετώπιση των ανευρυσμάτων θα πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή και επιδεξιότητα από το χειρουργό διότι για κάθε τμήμα της αορτής απαιτούνται διαφορετικές χειρουργικές τεχνικές. Τα στατιστικά δεδομένα δείχνουν ότι άνω του 95% των ασθενών επιβιώνουν με τη χειρουργική επέμβαση.